دبی
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به: ناوبری, جستجو
برای دیگر کاربردها دبی (ابهامزدایی) را ببینید.
ساختمان شهردارى دبى
مسجد جميرا در شب ــ دبى
اتوبان شيخ زايددُبی یا دوبی یکی از امیرنشینهای هفتگانه امارات متحده عربی است. دبی بیشترین جمعیت را در میان این هفت امارت دارد و دومین امارت بزرگ آن، و با تنها ۵ درصد از مجموع وسعت خاک امارات عربی متحده (۴٬۱۱۴ km²) بعد از بزرگترین امارت ابوظبی (۶۷٬۳۴۰ کیلومتر مربع) با بیش از ۸۵ درصد از کل مساحت امارات متحده عربی میباشد. امیرنشین دبی در جنوب کشور ایران و در حاشیه خلیج فارس قرار دارد و جزئی از کشور امارات متحده عربی است. بسیاری از مردم ایران برای تجارت و تفریح به دبی سفر میکنند.
دبی از دیگر امارتهای امارات متحده عربی متمایز میباشد از این لحاظ که درآمد نفت آن تنها ۶٪ از تولید ناخالص داخلی را تشکیل میدهد و اکثر درآمد امارت دبی از منطقه آزاد جبل علی، فروش ملک به اتباع خارجی در مناطق آزاد، اعطای اقامت، صدور مجدد کالا، ترانزیت مسافر و کالا و همچنین قسمت بزرگی نیز از گردشگری و دیگر خدمات مالی و تجاری تشکیل میگردد. تأسیسات و پیشرفتهای زیاد در صنایع و فعالیتهای مختلف در دبی باعث شده تا توجهات جهانی را در تمام زمینهها و پروژهها جلب کند، از جمله رویدادهای ورزشی و همایشها
تاریخچه
دبی واقع در جنوب خلیج فارس در سال ١٩٣٠ با جمعیتی در حدود بیست هزار نفر که حدود یک چهارم آن را خارجیان که غالبا ایرانی و ما بقی از کویت ، بحرین و هند بودند شکل گرفت. دبی به صورت پیشرفته در طی بیست و پنج سال گذشته و با تلاش شیخ راشد بن سعید آل مکتوم شکل گرفت. در طی این سالیان دبی به صورت یک مرکز داد و ستد برای ایران و هند و اینک به صورت پل ارتباطی داد و ستد در میان آفریقا و آسیای شرقی میانه در آمده است. در سالهای جاری دبی به یک مکان مطمئن برای سرمایه گذاری تبدیل شده است.
حکومت قطر و دبی
بر خلاف اکثر امیرنشین های امارات ، حکومت این شهر با حکومت قطر در سال ۱۹۶۶ میلادی سکهای مشترک زدند که به نام « مجلس نقد قطر و دبی» معروف بود، این «سکه» تا قبل از قیام دولت اتحاد امارات در این دوکشور رایج بودهاست. دبی بندری گردشی با جاذبههای مدرن و بعضی جاذبه های تاریخی و طبیعی است. حاكم این امارت، شیخ محمد بن راشد المکتوم است و نایب حاكم شیخ حمدان بن راشد است. شاید شهر دبی مهمترین شهر امارات باشد. بعد از امارت ابوظبی، پایتخت سیاسی کشور امارات متحده عربی، دبی پایتخت تجارتی امارات به شمار میآید. از جاذبههای این شهر: بازار طلا، جزاير مصنوعی و اماكن تاريخى است.
زبان و دین
زبان رسمی عربی است اما انگلیسی، هندی، اردو، مالایی و تمیل نیز بصورت گسترده صحبت می شود. اسلام، مذهب و دین رسمی می باشد. 95 درصد مساجد و آخوندها سنی هستند. مساجد شیعه هیچ پولی از دولت دریافت نمی کنند و همگی خصوصی هستند. همچنین تعداد زیادی هندى و سیک و مسیحی در دبی وجود دارد. گروههای غیر مسلمان می توانند خانه ها و عبادتهای خودشان را داشته باشند. درحالیکه دولت امارات متحده مجوز قانونی به گروههای مذهبی نمی دهد، ممکن است برخی از امارتها استقلال داخلی به برخی از مذاهب بدهند. برای مثال در دبی مجوز قانونی به کلیسای مسیح مقدس نوین داده شده. دبی نیز تنها امارتی است که معابد هندو و گوردوارا (معابد سیک ها) دارد. طبق سرشمارى اخير افراد ملت هندوستان بیشترین جمعیت مستقر در دبى را تشکیل میدهند. گروههای غیر مسلمان، کمکهای نقدی را تنها می توانند از بین خود جمع آوری کرده و یا از خارج دریافت کنند و می توانند در ملا عام دینشان را تبلیغ کنند. اما از دین برگشتن یا توزیع نشریات مذهبی به شدت خلاف قانون بوده و علاوه بر جریمه نقدی و پیگرد قانونی، به خاطر رفتار توهین آمیز به آئين اسلام ، فرد مجرم را از کشور اخراج می کنند.
اقتصاد
دبی و دیرا، بنادر مهمی برای تولید کنندگان غربی است. بیشتر مراکز مالی و بانکها در منطقه بندری می باشد. دبی اهمیتش را به عنوان یک مسیر تجاری در دهه 1970 و 1980 بدست آورد. شهر دبی تجارت آزاد طلا دارد. بندر جبل علی در دهه 1970 ساخته شده و بزرگترین بندر دست ساز بشر در جهان است. اما دبی به صورت فزاینده ای در حال پیشرفت به عنوان مرکزی برای صنایع خدماتی از قبیل IT و سرمایه گذاری می باشد. خطوط حمل و نقل توسط هواپیمایی امارات تقویت شده و در سال 2006 حدود 28 میلیون مسافر را جا به جا کرده. همچنین در دبی مناطق آزاد برای صنایع بخصوصی وجود دارد از قبیل شهر اینترنت دبی و شهر رسانه ی دبی، که با یک فیلتر محدود شده و برخی سایتها و سایتهای اسراییلی بسته است و فرستادن صدا در اینترنت غیرقانونی است. البته در مناطقی مثل TECOM (Dubai Technology, Electronic, Commerce & Media Free zone Authority) این سایتها بسته نیستند.
پیش زمینه
خور دبی شهر دبی را به ۲ بخش دیره و بر دبی تقسیم کرده. دو پل به نامهای قرهود و آل مکتوم که از روی خور و یک تونل به نام نفق الشندقه که از زیر آب میگذرد این ۲ قسمت را به هم مربوط میکنند.(دیره در شرق (راست)و بر دبی در غرب (چپ) قرار دارند) دیره محلی بازاری، سنتی و قدیمی و کارگری است. اما بخش بر دبی محلی است که مسئولین دبی قصد دارند از آن شهری مدرن با بافت مدرن درست کنند. خیابان شیخ زاید با ساختمانهای مجلل و بلند بناست پایین شهر جدید دبی شود که بزرگترین برج دنیا را در خود جای خواهد داد. بالای شهر دبی، ساحل کناری جمیرا خواهد بود با انواع ویلاهای مجلل چندین ملیون دلاری و پالمهایی که در دل خلیج فارس پی ریزی و بنا شده. حدود ۵۰ درصد سرمایهٔ وارد شده در سالهای اخیر به دبی از طریق بخش املاک بوده، به طوری که متقاضیان با خرید خانهها و آپارتمانها به صورت هوایی و ۹۹ ساله، صاحب امتیاز اقامت خواهند شد. قبلا اختیار خانه بدون اجاره کردن آن برای بیگانهتباران امکانپذیر نبود.
ساخت و ساز
ساخت و ساز در دبی خیلی سریعتر از کشورهای غربی پیش می رود و علتش اینست که نیروی کار ارزانی از آسیا در اختیار گرفته. یکی از مهمترین علل پیشرفت در ساخت و ساز اینست که دبی در حال متنوع ساختن اقتصادش است. در واقع دبی نمی خواهد به درآمد نفت که تصور می شود تا سال 2010 تمام شود، تکیه کند.
مسافرت هوایی
فرودگاه بین المللی دبی دارای یک مرکز خرید می باشد. این فرودگاه جوایز بسیاری به خاطر طراحی و سرویس عالی اش برده است. فرودگاه بین المللی، مرکزی، جهانی دبی که در حال ساخت می باشد، یک منطقه آزاد تجاری را در داخل دبی فراهم می کند و تا سال 2008 قسمتی از آن کامل می شود.این فرودگاه دارای 4 زیر شاخه بزرگ می باشد.
پیشرفتهای هنری و فرهنگی
دبی در حال غنی ساختن فرهنگش می باشد با ساخت دهکده فرهنگی دبی که شامل موزه های هنری و کتابخانه ها و مدارس رقص و موزیک، فروشگاه کتابهای کمیاب و فضاهای باز برای تفریح و استراحت می باشد. دبی دارای چندین سالن تئاتر می باشد از جمله تالار سلطنتی، تئاتر جامعه دبی و تئاتر مدینه که میزبان بسیاری از کارهای هنری و تولیدات کشورهای غربی است. فستیوال بین المللی فیلم دبی، فستیوالی است که هر ساله برگزار شده و ستاره های دنیا را از سراسر جهان جذب می کند.
گردشگری در دبی
گردشگری یکی از استراتژی های مهم امارت دبی برای سرازیری دلار به امارات متحده می باشد. گردشگری دبی مبتنی بر خرید است گر چه جذابییت های مدرن وتاریخی نیز دارد. دبی از مشهورترین امارت از امارتهای هفتگانه امارات متحده عربی است و دبی از دیگر امارت های امارات متحده عربى جدا و متمایز است زیرا درآمد نفت تنها 6% از GDP (تولید ناخالص داخلی) را تشکیل می دهد و درآمد اصلی آن از منطقه آزاد جبل علی و گردشگری است.
ترابری
دبی در محل تلاقی اروپا ، آسیا و آفریقا واقع شده که موجب دسترسی آسان به آن می باشد. بیشتر پایتخت ها و شهرهای مهم پروازهای مستقیم به دبی را دارند. بیش از 80 خط هوایی به فرودگاه بین المللی دبی می رود و از آنجا برمی گردد که موجب شده یکی از شلوغ ترین فرودگاه هاى دنيا شود...
مقررات ورود
بیشتر مسافران باید ویزا برای ورود داشته باشند. اما شهروندان (و برخی ساکنان) شورای همکاری کشورهای خلیج فارس و شهروندان تعدادی از ایالات در اروپا و جاهای دیگر (شامل استرالیا و زلاند نو) می توانند مهر اجازه ی ورود را روی پاسپورتشان به محض ورود تا 90 روز داشته باشند. بازدیدکنندگان از ملیت های دیگر باید از ضمانت ساکنان امارات متحده یا یک شرکت یا هتلی که مجوز آن صادره از امارات متحده است برخوردار باشند و تا 30 روز اجازه اقامت دارند. شهروندان اسرائیلی نیز اجازه ی ورود به دبی را ندارند.
گردشگری خرید
دبی به نام مرکز خرید خاورمیانه شناخته شده است. دبی تعداد زیادی توریست خرید را از کشورهای منطقه و حتی دورتر یعنی اروپای شرقی، هند و آفریقا به خود جلب می کند.
جشنواره خرید دبی
این فستیوال هر ساله به مدت یک ماه از ژانویه شروع می شود. این فستیوال کل امارات را به یک مرکز خرید دبی تبدیل می کند. علاوه بر آن، این فستیوال دربرگیرنده برنامه های موسیقی، نمایشگاههای هنری و رقص محلی می باشد.
گردشگری فرهنگی
فرهنگ در درجه دوم بعد از خرید برای بازدیدکنندگان قرار دارد. مناظری از فرهنگ قدیم دبی درحالیکه این فرهنگ تحت سلطه سرعت سریع پیشرفت اقتصادی شده می تواند در مناطق اطراف نهرها دیده شود. ساختمانهای اطراف نهر نشانگر یک شهر قدیمی است. دهکده غواصی (قرية الغوص) و دهکده آثار قدیمی (قرية التراث) ، ماهیگیری و یافتن مروارید را به نمایش می گذارد. از دیگر جاذبه ها می توان به خانه ى بيت شیخ سعید المكتوم ، موزه دبی و روستای حتا اشاره کرد. تاریخ این روستا به 2 تا 3 هزار سال قبل برمیگردد و شامل 30 ساختمان است و در 115 کیلومتری جنوبی شهر دبی در قلب کوههای حتا ودر امتداد رشتهٔ کوه حجر واقع شده. موزه دبی در سال 1971 به منظور نمایش سبک زندگی سنتی دبی ایجاد شد و شامل عتیقه جات و مصنوعاتی می باشد که از آفریقا و کشورهای آسیایی از طریق تجارت به دبی وارد شده، می باشد. مسجد شندغه نیز مسجدی با قدمت 200 ساله می باشد.
رستورانها
یکی از رستورانها به نام المنتها است، که در ارتفاع 200 متری واقع شده و منظره ای از دبی را به نمایش می گذارد و توسط یک پایه از هر دو طرف دکل محافظت می شود و توسط یک آسانسور شیشه ای دسترسی به آن ممکن می باشد. رستوران دیگر المحاره (به معنی صدف) می باشد که دسترسی به آن توسط یک زیر دریایی شبیه سازی شده امکان پذیر است و آکواریوم های زیبایی را به نمایش می گذارد. این آکواریوم ها دربرگیرنده بیش از یک میلیون لیتر آب است. شیشه آکواریوم از اکریلیک ساخته شده و برای کاهش تأثیر بزرگ نمایی حدود ۱۸ سانتیمتر ضخامت دارد. این رستوران در میان 10 رستوران برتر دنیا قرار دارد. اين رستوران ها در هتل برج عرب قرار دارند. این هتل دارای 60 طبقه است و معمار آن Atkins Middle East می باشد. ستون بندی این هتل تا 40 متر زیر دریا می باشد. برج العرب بزرگتر از برج ایفل است و تنها 60 متر از ساختمان ایمپایر استیت در آمریکا کوتاهتر است. تمام پرده ها، چراغها و سیستم تهویه هوا با یک دکمه به کار می افتند. تمام کانالها به دوربین مدار بسته متصل هستند و مهمان می تواند ببیند که چه کسی پشت در است. هر سوئیت یک لب تاپ، اسکنرو پرینتر مخصوص به خود را دارد.